Zannediyoruz ki; kışın soğuktan ölenler
Yazın hakikaten yaşıyorlardı…
Hâlbuki ekonomiye hiçbir faydası yoktu
Donarak ölen bir bebeğin,
Enflasyon sepetindeki katı meyve sıkacağı kadar.
Durdurun artık, artmasın daha fazla gelir
Artıkça ağırlaşıyor,
Düşerse rezil oluruz, yerler hep kir
İşte köşede ölüyor biri
Sebebi başına düşen milli gelir
Sen ne istiyorsun çocuk
Bak mübarek ay geliyor,
Gül biraz
Al bu Ramazan paketini evine götür
İçinde ekonomik göstergeler
Bir de artan kredi notumuz var
Yiyin hepsini
Çatlayana kadar tabak, sıyırın dibini
Bak orada duruyor, yetmiş yaşındaki amcanın
Hamallıktan çıkmış kamburunun eğrisi
Söyle hocam, hangi kamburu düzeltir
Her sınavda gözüme soktuğun philips eğrisi
Söyle hangi ölü annenin bedenini ısıtır
Çocuklarını ısıtmaya çalıştığı saç kurutma makinesi
Size bir grafik çizeyim iktisadi, yani ilmi
Bir ucuna küçücük bir kızın elini,
Diğer ucuna şehrin çöplerini koyuyorum
Bir ok çiziyorum kızın çöp arayan gözlerinden
Gazetenin ekonomi sayfalarına
Sonuç; hareketsiz bir şerefsizlik
Yani her şey sabit hocam
Yani değişkeni yok bu lanetin
Ortada vicdansızlığımız var
Varsayım da değil, taş gibi “ceteris paribus”
Zaten bir dış etkeni de yok bu halimizin
Çünkü hiçbir ikamesi yoktur vicdandan boşalan yerin